vrijdag 28 augustus 2009

Jarig? - 27 augustus

Vanochtend werd ik zoals iedere ochtend rond 6 uur wakker van de blatende geiten buiten en de landlady die ons stoepje veegt. Een ochtend zoals alle anderen, alleen ben ik vandaag jarig! Ik heb nog niet eerder zo’n eenzame verjaardagochtend meegemaakt, wat denk ik meer zegt over mijn jeugd dan over mijn 23e verjaardagsochtend. Meestal waren het zingende stemmen waar ik van wakker werd, maar nu dus geiten en een stoffende landlady.

Ik besloot mezelf te trakteren op een feestelijk ontbijt. Terwijl het water op het vuur stond voor het wassen ben ik een heerlijk klutsei met ui en tomaat aan het maken voor op de zojuist geroosterde broodjes. Opeens hoor ik achter me iemand de keuken binnen komen/ kruipen. Het is Kofi, ons nog geen jaar oude buurjongetje... Ah, in ieder geval iemand die me komt feliciteren. Tijdens mijn ontbijt heeft hij heerlijk door de keuken gekropen en zelfs even tegenover me op een stoel gezeten. Na Kofi terug bij zijn moeder gebracht te hebben en me te hebben gewassen begon het feest dan echt. Cariènne belde uit Australië en daarna ook het andere thuisfront, mijn moeder. De smsjes van broer en vader volgden en zo ging ik vol goede moed naar het werk...

... Daar aangekomen was het weer een ochtend als alle anderen. iedereen groet je aardig, maar op je verjaardag verwacht je toch iets anders. Iedereen was tenslotte op de hoogte van het feit dat ik jarig was, maar niemand die me feliciteert? Hmmm, cultuurverschil. Na het normale morgengeklets over voetbal, vrouwen, het weer en het werk van vandaag kan ik het toch niet laten om te vragen. Waarom geen felicitaties? "Dat is niet gebruikelijk bij ons, jarig zijn betekent hier niet zoveel, wij vieren het hier trouwens wel altijd door iemand nat te gooien met water" antwoorden Kwaku en Joy. "Ah, in dat geval maar geen felicitaties" antwoord ik terug met een glimlach. Een beetje onwennig ben ik vandaag dus mijn 23e verjaardag aan het vieren.

Gelukkig viel de gister zelfgemaakte appeltaart bij iedereen in de smaak al was het voor sommigen te zoet. Albert en Dineke Ferweda hebben me uitgenodigd om bij hen middag te komen eten en met ijs toe was het eten daar een heerlijk verjaardagscadeau.

Na het werken kwam ik thuis met de resterende stukjes appeltaart voor mijn buren. Na enige verwarring waarom ik dit gemaakt had voor ze begrepen ze dat ik jarig was. “Today?” vraagt de Landlady. “Yes” antwoord ik terug. “Ohhhhhhh!” “♫ Happy birthday to you, happy birthday to you ♫”. Dat kennen ze hier dus blijkbaar wel… Één voor één komen mijn buren langs en bij het in ontvangst nemen van het stukje appeltaart zingen ze me persoonlijk toe… Wauw.. Het jarig gevoel steeg met de minuut.

In de avond ben ik met de jongens van de werkplaats wat gaan drinken in een chopbar in het dorp, wat erg gezellig was. Al met al was het zo dus een alternatieve, maar erg geslaagde verjaardag. Erg leuk was het trouwens om ook nog een stapel post te krijgen. Een grote enveloppe vol met kaarten, tekeningen etc. van vrienden en familie. Een heerlijk cadeau om zo van thuis te krijgen.

3 opmerkingen:

  1. Paul & Mieke Boonstra28 augustus 2009 om 11:48

    Dag Dirkjan

    Vandaag 23 jaar + 1 dag... Van harte wensen we je alle goeds toe het komende jaar, samen met Cariènne (nu zo ver weg)! Dat jullie voldoening mogen blijven vinden in wat jullie ondernemen en dat vooral in goede gezondheid! Het is altijd weer leuk om van jullie te lezen en een kijkje te kunnen nemen in zo'n andere wereld. Houd de moed erin Dirkjan!
    Groet van Paul & Mieke

    PS In Nederland zou je overigens thans gewoon even buiten kunnen gaan staan, binnen enkele seconden had je dan je natte felicitatie al gehad ...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk berichtje liefie!

    En een kus vanaf hier :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. GEFELICIAT PROFICITEERD!
    En sterkte nog even zonder Carienne!

    Groetjes,
    Anouk

    BeantwoordenVerwijderen