Vijf weken Abetifi/ Austalië en drie weken rondreizen door Ghana

Na twee overvolle maanden zijn we afgelopen weekend weer in de rust van Abetifi aangekomen. Het thuiskomen in Abetifi zit vol met gemengde gevoelens. Aan de ene kant is het heerlijk om weer thuis te zijn en de mensen uit het dorp en van AMO om ons heen te hebben. Aan de andere kant kijken we vooruit en dat betekent nog maar krap twee maanden voordat we weer naar huis in Nederland zullen komen.

Cariènne Down Under
18 augustus vertrok ik, Cariènne, met het vliegtuig naar Dubai om vanuit daar naar Brisbane te vliegen. Jorinda, mijn oudste zus, stond mij op te wachtten en samen met haar en een bus vol World Transplant Games deelnemers vertrokken we naar Gold Coast waar de komende week de Games zouden plaatsvinden en waar de rest van mijn familie al was gearriveerd.
De Games zijn voor mijn zus, en daarmee voor ons, een groot succes geweest. Floranke is thuis gekomen met 3 gouden medailles ( voor het hoogspringen, verspringen en reserve staan bij het volleyballen) en 1 zilveren medaille ( estafette met de dames). Wij waren/ zijn natuurlijk enorm trots op haar.
Na de World Transplant Games hebben we in 3 weken tijd een reis gemaakt door een groot gedeelte van Australië. Van Brisbane vlogen we naar Cairns, naar Ayers Rock, naar Adelaide en van daar zijn we met de camper naar Sydney gereisd.
De 5 weken die ik heb doorgebracht in Australië zijn ontzettend bijzonder geweest en had ik voor geen gouden medaille ;) willen missen.
19 September vertrok ik met het vliegtuig vanuit Sydney terug naar Abetifi waar Dirkjan, zijn ouders en Kwaku mij stonden op te wachten op het vliegveld in Accra. Na 5 weken rondreizen in Australië werd het tijd voor 3 weken rondreizen in Ghana.

Vijf weken Abetifi.
Toen Cariènne naar Australië ging op 18 augustus stonden er voor mij (Dirkjan) vijf weken ‘alleen’ in Abetifi voor de deur. Gelukkig sloeg het ‘alleen’, alleen op Cariènne die weg ging, want in Abetifi aangekomen bleek dat ik absoluut niet alleen was. Op het werk was genoeg te doen, aangezien er in vijf weken een aantal orders afgemaakt moesten worden voor scholen in Accra. Naast het werk in het office van AMO heb ik deze vijf weken dus ook veel gezaagd, geschuurd, geschilderd, gelakt, maar bovenal veel lol gehad met de jongens in de werkplaats. Verder was ik altijd welkom bij de jongens van AMO thuis en ik heb dan ook meer dan eens met ze meegegeten, gekookt en hopeloos vaak van ze verloren met dammen. Ook bleef ik trouw elke zondag bij Albert en Dineke op bezoek komen om gezellig te kletsen en te eten. Samen met Kwaku heb ik ook veel getafeltennist bij Albert en Dineke op de veranda. Gelukkig kon ik hier, in tegenstelling tot het dammen, wel wat van.

3 weken Ghana
Na vijf weken in Abetifi te hebben doorgebracht ging ik samen met Kwaku en Esther Lily naar Accra om de orders af te leveren en zowel mijn ouders als Cariènne van het vliegveld te halen. Na mijn ouders zaterdagavond en Cariènne zondagmiddag te hebben opgehaald zijn we doorgereden naar Abetifi. Hier kwamen we zondagavond aan.

Het was ontzettend leuk om mijn ouders Abetifi, AMO, en natuurlijk onze vrienden hier te laten ontmoeten. Na een kleine week in Abetifi met enkele dagtripjes in de omgeving gingen we met z’n vieren naar het noorden van Ghana. Via een apendorp en Mole National Park waar we olifanten in het water hebben zien spelen, olifanten van dichtbij hebben gezien, antilopen hebben zien ‘hoppen’ en uiteindelijk zelfs zijn aangevallen door bavianen (was leuk hè mam!! ;) kwamen we aan in Tamale. Na vijf dagen vooral reizen, maar ook veel moois te hebben gezien waren we weer terug in Abetifi. Voordat mijn ouders een week later naar huis zouden gaan hebben we met elkaar de kust van Ghana bezocht. Hier hebben we gewandeld op een touwbrug op 40 meter hoogte, hebben we de slavenforten aan de kust bezocht en zagen we, terwijl we kokosmelk uit een kokosnoot dronken, walvissen opspringen uit zee (helemaal aan de horizon, maar gaaf was het toch).

Na drie weken rondreizen en samenzijn met mijn ouders vlogen ze afgelopen weekend weer weg uit Ghana. De volgende ochtend waren ze alweer thuis in Nederland, gek is dat .

Voor ons is hier nu de tijd aangebroken van afsluiten. We hebben ons retourticket inmiddels laten verzetten naar begin december en hopen dus misschien zelfs wel sinterklaas mee te maken in Nederland. Maar voordat het zover is eerst hier het werk afronden en belangrijker, onze tijd hier afronden met iedereen om ons heen.

Kortom, we gaan er nog even van genieten. En niet op z’n minst genieten van de warmte en de zon, want dat zal wel even wennen zijn straks in het winterse Nederland! BRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR…………………

P.S.> Kijk voor meer verhalen achter de verhalen op de foto's in het fotoboek!