donderdag 16 april 2009

Zandweg 5a, ons nieuwe huisje!

Verhuisd!!
Afgelopen nacht hebben we voor het eerst in ons nieuwe huisje geslapen. De afgelopen twee weken zijn we bezig geweest om spullen die we nodig hebben om daar te kunnen wonen bij elkaar te verzamelen. In de werkplaats van AMO hebben de jongens een bed en muskietennetten voor ons gemaakt. (zie de foto's in het fotoboek). Van Albert en Dineke Ferweda (Nederlands echtpaar dat uitgezonden door Kerk In Actie hier werkt op het RTC) hebben we een heleboel huis, tuin en vooral keukenspulletjes te leen gekregen. En het RTC had een matras en een bank die wij mogen gebruiken. Gisteren hebben we de laatste benodigdheden in Nkawkaw (de stad verderop) gekocht zodat we echt konden verhuizen.

We hebben het huisje omgedoopt tot zandweg 5a. (Onze 'Hall and Chamber' is namelijk het eerste 'appartementje' in het 5e blok dat aan een zandweg ligt. Het 5e blok, gerekent vanaf de asfaltweg die door het dorp loopt.) Onze nieuwe woning is dus een 'Hall and Chamber'. Een kleine ruimte van 2 bij 3 meter is de Hall en daarachter een iets grotere slaapkamer. Aan de andere kant van de binnenplaats hebben we een eigen keukentje (een betonnen hok). Deze moet nog worden opgeknapt voordat we er gebruik van gaan maken, want er zit geen sluitend dak in en staat dus open voor alle dieren/insecten die van ons eten zouden willen genieten. Naast de keuken is er nog een washok (betonnen hok met gat voor waterafvoer) en de wc (gat in de grond). Al met al erg simpel, maar na onze eerste ervaringen hebben we het gevoel dat we het er wel kunnen redden :) Het primitiefste is nog wel dat er geen water is, behalve dan het water uit de lucht. Abetifi heeft een niet aangesloten waterleiding, dus iedereen maakt hier gebruik van regen of grondwater. Ons drinkwater mogen we van het RTC halen (ze hebben daar een zuiveringsinstallatie), en voor (af)wassen gebruiken we regenwater (via een regenpijp opgevangen in een waterton) of water uit een put verderop.

De eerste nacht was het erg warm in ons nieuwe huisje. Omdat we nog geen gordijnen hebben is het niet prettig 's avonds/ 's nachts de ramen open te hebben, want je bent als blanke in een huisje in het dorp net een aap in een kooi, zeker voor onze buurkinderen.

In het fotoboek hebben we veel foto's van ons nieuwe stulpje. Het is er nu nog echt een beetje kamperen voor ons gevoel. We moeten ook nog de laatste dingen aanschaffen (zoals een tafel, kastjes etc.) en de keuken aan de andere kant van de binnenplaats moet nog worden opgeknapt zodat we daar ook gebruik van kunnen gaan maken.

Voetbal kijken
De afgelopen weken was het championsleague en dat kan je hier niet missen. Zeker niet nu er zoveel Engelse teams meedoen. Het Engelse voetbal wordt hier namelijk op de voet gevolgd en iedereen heeft ook zijn eigen favoriete Engelse team. (Vooral Chelsea vanwege Essien, Ghanese speler van Chelsea) In het dorp heeft Kwaku een zaaltje waar je voor 1 cedi alle championsleague wedstrijden kan bekijken en voor een halve cedi overige wedstrijden zoals uit de premier league (zowel Engelse als Ghanese).

De afgelopen weken zijn we bij de championsleague wedstrijden wezen kijken en dat was een prachtige ervaring. Een zaaltje propvol Ghanezen die allemaal rete fanatiek zijn en per wedstrijd een duidelijke favoriet hebben. Dit leverde af en toe heftige, maar leuke discussies en taferelen op. Meestal stonden we ergens bij de deur, want daar is het wat koeler. Toen Chelsea dinsdag tegen Liverpool voor de derde keer scoorde ontplofte de zaal en rende iedereen naar buiten. Wij wisten net op tijd ons aan de buitenkant van de deur te verschuilen, maar toch werd Cariènne nog geraakt door een openvliegend raam :)

Paasweekend
Voor we verhuisden naar Zandweg 5a hebben we bijna een week bij Albert en Dineke geslapen. Het was afgelopen weekend paasweekend en dit betekent feest in de Kwahu regio, en feest betekent drukte, drinken, eten en dansen. Dit betekende ook dat het hele guesthouse op het RTC was volgeboekt en het werd gewaardeerd als wij onze kamer uitgingen zodat deze ook gebruikt kon worden. Felix (de duitse vrijwilliger) was inmiddels ook terug van zijn rondreis en hij zou ook bij Albert en Dineke slapen in de andere logeerkamer. Zo hebben wij het paasweekend heerlijk gekookt, filmpjes gekeken en warm kunnen douchen (want in onze kamer in het guesthouse hebben we nog geen enkele keer warm water gehad). Vrijdag en zaterdagavond zijn we door Kwaku en Joy meegenomen naar een leuke dancingspot waar we in de openlucht lekker hebben gedanst. Het duurde even voor we durfden, maar toen er een applaus klonk zodra we opstonden en begonnen te dansen (salsa) vonden we het prima en hebben we de hele avond gedanst.

De komende tijd
Straks gaan we voor de eerste keer fufu eten bij Esther Lily. We mochten dit typisch Ghanese eten niet proberen voor we door haarzelf gemaakte fufu hadden gegeten. De volgende keer gaan we het proberen zelf te maken.

Zaterdag gaan we er hier even tussenuit. We gaan eerst naar Kumasi en slapen daar een nacht en daarna reizen we door naar Tamale. Daar gaan we Notje bezoeken! Ook zullen we proberen een NGO te bezoeken die op dit moment bezig zijn producten van AMO te kopen.
Ook zijn we de afgelopen weken begonnen met het werk hier. In de eerste weken zijn we ons vooral aan het oriënteren op AMO. We hebben uit de archiefkasten het een en ander geplukt en met de hulp van Esther Lily en Kwaku spitten we dit door. Na de 'Easterbreak', die voor een onbepaalde tijd lijkt te zijn, gaat Cariènne één of twee dagen in de week lesgeven op een school vlakbij. Hier gebruiken ze AMO materialen en kan Cariènne zich dus verder verdiepen in de materialen van AMO.

Alles gaat hier dus goed! Iedereen de hartelijke groeten en een knuffel!

Yebeshia bio!
Cariènne en Dirkjan

zondag 5 april 2009

Hieperdepiep.... hoera!!

Nandelotte in Abetifi.
Afgelopen vrijdag zijn Dirkjan, Kwaku en ik naar Nkawkaw gereden om Nandelotte van de bus te halen. Mijn zusje zou het hele weekend gezellig bij ons zijn. We reden haar bijna voorbij, want ze heeft blonde vlechtjes en haar huid is flink gebruind.

Verjaardagsfeestje
Vanmorgen stond er een ontzettend leuk berichtje op mijn mail. Thuis hadden ze een leuke fotoserie gemaakt; een taart met een foto van mij er op en een met allemaal op de foto met een slinger met hartelijk gefeliciteerd ertussen. Super leuk!

Gister hebben Dirkjan, Nandelotte en ik een appeltaart en een chocoladetaart gebakken en vandaag was mijn feestje.
Albert en Dineke kwamen als een van de eerste binnen en zij hadden een cadeautje voor me mee gebracht. Ontzettend lief van ze. Ik had Dineke verteld dat Dirkjan en ik allebei een ander dekbedovertrek bij ons hebben, dus dat dit in ons nieuwe huisje eigenlijk helemaal niet zo gezellig zal staan. Dit had ze onthouden en ze gaf me een mooi nieuw beddengoed. Zodra Esther Lily binnen was en haar taartje op had, en de helft in een plasticzakje had gestopt voor haar 'zoon' die nog thuis was, werd er besloten dat iedereen voor me ging zingen. Iedereen stond op en ik mocht blijven zitten (precies andersom dan wij kennen in Nederland).Er werd heel mooi voor me gezongen, waarna ik iedereen hiervoor bedankte. De Ghanese mensen feliciteerden me na het zingen door me de hand te schudden. Albert en Dineke deden dit (ook zoals wij Hollanders gewend zijn) direct toen ze binnen kwamen. Toen was het feestje voorbij. Om precies te zijn heeft het feestje 45 minuten geduurd. Dirkjan Nandelotte en ik waren hier erg verbaasd over, maar vonden het ook wel prima. Not en ik hebben ons nog even ontfermd over de leftovers en de gasten ruimden met elkaar de bordjes op ("Dat horen de gasten te doen", aldus Esther Lily).
Vanavond gaan we lekker pannekoeken bakken bij Albert en Dineke (als de taart is gezakt) en morgen ochtend om 04.30 vertrekken Kwaku, Nandelotte en ik naar Nkawkaw om Nandelotte op de bus te zetten terug naar Tamale.

Verhuizen.
Aankomende week gaan Dirkjan en ik verhuizen. Hierover zullen we in ons volgende berichtje over schrijven.

Voor nu liefs van ons.