Twee grote bestellingen afgerond voor Tamale, keuken is finished, werktripje naar Accra en het werken op het schooltje!

Hallo allemaal,

Na alweer bijna een maand is het tijd voor een nieuw berichtje. Het schrikken is inmiddels al lang voorbij. Cariènne heeft nog een paar weken nodig gehad om aan te sterken en hierdoor moest Dirkjan af en toe dubbel werken (koken, afwassen, schoonmaken: absoluut niet op zijn Ghanees :), Tegen de tijd dat Cariènne weer wat energie had om te helpen was het tijd dat Dirkjan weer wat rustiger aan moest doen om te voorkomen dat hij ziek werd. En zo lijken we elkaar af te wisselen. Soms moeten we er wel om lachen: 'Dirkjan en Cariènne, echte tropen mensen,' hahaha!

Twee grote bestellingen afgerond voor Tamale.
Twee weken geleden moest AMO twee grote orders af hebben. Na een heleboel heen en weer gebel met de mensen uit Tamale bleek dat twee personen de bestellingen zouden komen ophalen, en wij ze niet hoefden te gaan brengen. Maandag kwamen de mensen uit Tamale aan. Een nederlandse vrijwilligster en haar baas uit Tamale kwamen aan het eind van de dag aan, en bleven een nachtje in Abetifi slapen om de volgende dag verder te kunnen reizen. Er werd een slaapplek voor ze geregeld en er werd eten voor ze gemaakt. Esther Lily vroeg ons of wij ze bij ons thuis wilden ontvangen om het avond eten (wat door de vrouw van Kwaku klaargemaakt werd) op te eten. Dit vonden wij geen probleem en bleek juist erg gezellig te zijn. We besloten om ze ook aan te bieden dat ze de volgende ochtend bij ons konden komen ontbijten, en dit werd van harte aangenomen. Dat was gezellig, zo'n onverwachts bezoek!


Keuken is finished.
Het was de bedoeling dat we al een paar weken van ons keukentje gebruik gemaakt zouden hebben, maar tja, er komt wel eens wat tussen :)
Er moest nog geschilderd worden, en Cariènne had gezegd dat zij dit wel zou doen, hiervoor hoefden we de schilder niet te vragen. Uiteindelijk heeft Dirkjan alle muren grijs geschilderd en het plafond is door vrienden van Kwaku geschilderd (met het gevolg dat alle muren onder de witte spetters zitten :). We hebben een mooi grijs, blauw gebloemd plastic vloertje gekocht, een tafel van Kwaku geleend, drie plastic stoelen gekocht en inmiddels kunnen we het keukentje eindelijk gebruiken. We zijn er helemaal blij mee, en foto's volgen later.

Werktripje naar Accra.
Gisteren zijn we terug gekomen van een driedaags bezoek aan Accra. Esther Lily heeft ons gevraagd om in Accra verschillende scholen te gaan bezoeken en te proberen om AMO materialen te verkopen. Wij besloten om ook een bezoekje te brengen aan Unicef en Plan Ghana om te kijken of er een samenwerking mogelijk is met hen. Esther Lily had voor ons een taxi geregeld die we een paar uur konden gebruiken om in een korte tijd zo veel mogelijk scholen te kunnen bezoeken. De twee nachten hebben we in een heel fijn guesthouse doorgebracht, met airco en een fan, want ondanks dat het niet zo heet was als 4 maanden geleden hadden we deze wel nodig.
Dinsdag vetrokken we, en daar gingen we met een grote tas met AMO materialen op naar Accra. Zodra we een school binnen kwamen voelden we ons net twee deur aan deur verkopers. Het voelde een beetje gek om de materialen zo aan de mensen 'aan te praten', maargoed, het was ons gevraagd om te doen, dus dan doen we het gewoon. Uiteindelijk hebben we in een paar uur tijd 9 plekken kunnen bezoeken en waren de mensen aan wie we de AMO materialen lieten zien overwegend positief. Er zaten zelf enkele erg interessante bezoekjes tussen...

Het meest interessante bezoek was wel het bezoek aan het 'Hop inn house'. Dit huis, een soort van kinderdagopvang, werd gerund door een jonge Ghanese vrouw. Ze had in de VS gestudeerd en daar een prima baan de afgelopen jaren, maar heeft toch besloten dat ze terug wilde naar Ghana om daar, voor haar eigen mensen, te werken. Ze heeft nu in Accra haar eigen microkrediet bedrijfje waarmee ze kleine ondernemers hier in Ghana probeert te helpen en daarnaast is ze begonnen met het 'Hop inn house', een plek waar kinderen voor- en na schoolse opvang kunnen krijgen. Daarnaast organiseerden ze er veel activiteiten voor kinderen van alle leeftijden. Kortom, een idealistisch Ghaneze vrouw die ook nog eens een erg vernieuwende kijk had op het idee van AMO waarmee wij hier ook weer iets kunnen.

Werken op het schooltje.
Sinds Cariènne, ik, malaria had ben ik niet meer op het schooltje geweest. De afgelopen week was ik opgeknapt maar zaten we in Accra en vanaf volgende week is het hier zomervakantie. Voor ik malaria kreeg ben ik zo'n 6 keer op de donderdag op het schooltje geweest. Twee keer heb ik achter in de klas gezeten. Hier heb ik me heel veel zitten verbazen. Het grootste gedeelte van de dag zitten de kinderen te wachten tot er wat gaat gebeuren. De docenten lopen gerust het lokaal uit om pas na een half uur weer terug te komen. Waar ik vooral van ben geschrokken is de manier waarop de docenten de kinderen aanpakken. In Nederland kiezen we voor de aanpak van het belonen, maar hier in Ghana wordt er duidelijk gekozen voor de aanpak van het straffen. En straffen betekent hier dat je een tik kunt krijgen met een lange stok.
De derde donderdag dat ik op het schooltje was, bleek de docent van basic 1 (groep 3) er niet te zijn (achteraf hoorde ik dat hij er al een week niet was). Een van de kinderen kwam naar me toe en zei: "Madam, come and teach us." Ik stelde voor om de klas in te gaan en de kinderen les te gaan geven. Hier heb ik erg veel plezier in gehad, ondanks dat het soms wel een beetje lastig was. Ik merkte dat de kinderen in het begin me heel erg uitprobeerden. Ik heb even de directrice in de klas gehad en zij heeft heel in het kort een heel duidelijke boodschap achter gelaten: "Wanneer ze niet zouden luisteren kregen ze met haar te maken." Vanaf dat moment kon ik echt aan de gang met de kinderen, en heb ze voor me kunnen winnen door heel enthousiast te zijn en vooral heel veel te belonen. Doordat er geen lesplanning was, en amper materiaal heb ik de hele dag geimproviseerd. Zo heb ik ze 'Hoofd, schouders, knie en teen' aangeleerd (dit liedje kenden ze al in het Engels, dus dit leerden ze vrij vlot), we hebben spelletjes gedaan, ik heb met de AMO materialen die er aanwezig waren in groepjes met ze kunnen werken (hierbij wisten ze niet wat ze meemaakten :) en natuurlijk hebben we wat spelletjes gedaan zoals het raden van dieren geluiden. Ik heb die dag ontzettend leuk gevonden. Gelukkig voor de kinderen bleek de week erop dat hun eigen docent er weer was. Vanaf toen ben ik op verzoek van de directrice wat lesmateriaal gaan knutselen en heb ik geholpen in de kleutergroepen.

Zoals jullie kunnen lezen gaat het goed met ons, en vermaken we ons prima, maar af en toe hebben we ook wel erg veel zin om jullie thuis allemaal weer te zien.

Heel veel groetjes van ons